Infekcija kičmene moždine koja počinje bezazleno, a manifestuje se agresivno: Verminozni mijelitis kod pasa
Termin "verminozni" se odnosi crve ili parazite slične crvima koji napadaju kičmenu moždinu i izazivaju upalu
Verminozni mijelitis kod pasa je neurološki poremećaj koji predstavlja posledicu infekcija kičmene moždine parazitima. Iako je ovo oboljenje retko, može ozbiljno da utiče na zdravlje i pokretljivost psa.
Termin "verminozni" se odnosi crve ili parazite slične crvima koji napadaju kičmenu moždinu i izazivaju upalu, poznatu kao mijelitis.
Ovo stanje mogu izazvati različiti paraziti, a njegova pojava u velikoj meri zavisi od geografske lokacije u kojoj ljubimac živi i izloženosti psa ovim parazitima, piše Dogtime.
Simptomi verminoznog mijelitisa kod psa
Verminozni mijelitis se često manifestuje suptilnim znacima koji se u početku mogu zanemariti, jer liče na manje ozbiljne zdravstvene probleme. Međutim, kako infekcija napreduje, ona izaziva nelagodnost i probleme sa pokretljivošću. Uobičajeni simptomi verminoznog mijelitisa su: slabost ili paraliza (često asimetrična), nedostatak koordinacije (ataksija), nemogućnost hodanja, bol ili osetljivost duž kičme, gubitak kontrole nad mišićima, promene u ponašanju i poteškoće sa kontrolom bešike ili creva.
Simptomi se javljaju u roku od nekoliko nedelja nakon izlaganja parazitu. Bez hitne veterinarske intervencije stanje se može brzo pogoršati i izazvati ozbiljne neurološke probleme i komplikacije. Ako posumnjate da pas pokazuje neki simptom verminoznog mijelitisa, odmah ga odvedite veterinaru.
Uzroci verminoznog mijelitisa kod psa
Glavni uzrok verminoznog mijelitisa su parazitske infekcije, posebno one koje uključuju nematode ili okrugle crve. Najčešći paraziti odgovorni za ovo stanje su:
Baylisascaris procyonis: okrugli crv koji se nalazi u rakunima, njihovim prirodnim domaćinima. Psi se zaraze gutanjem jaja iz izmeta rakuna ili kontaminiranog okruženja.
Angiostrongylus vasorum: poznat i kao francuski srčani crv, ovaj parazit obično stiže do pluća i krvnih sudova, a u nekim slučajevima dođe do kičmene moždine i izaziva neurološke probleme.
Toxocara canis: iako uglavnom utiču na gastrointestinalni trakt, larve ovog okruglog crva migriraju u centralni nervni sistem, izazivaju upalu i, u teškim slučajevima, mijelitis.
Dirofilaria immitis: poznatiji kao srčani crv, ovaj parazit inficira srce i pluć i u retkim slučajevima uzrokuje mijelitis.
Kada ovi paraziti uđu u centralni nervni sistem, izazivaju imuni odgovor koji dovodi do upale i otoka, što narušava normalnu neuronsku funkciju i oštećuje nervna tkiva. Kako telo nastavlja da se bori protiv parazita, produžena upala se širi i dovodi do velikih neuroloških oštećenja. S vremenom se manifestuje kroz paralizu, slabost i gubitak koordinacije.
Faktori rizika od verminoznog mijelitisa
Nekoliko faktora povećava rizik kod psa od razvoja verminoznog mijelitisa. Geografski položaj je posebno važan, jer područja sa većom prevalencijom određenih parazita predstavljaju veću opasnost. Psi koji provode mnogo vremena na otvorenom, posebno u sredinama gde nailaze na posredne domaćine crvima poput puževa ili komaraca, verovatnije će biti izloženi. I nedostatak redovne veterinarske nege i mera prevencije parazita će doprineti razvoju ovog stanja. Štenci i mladi psi su podložniji verminoznoim mijelitisu zbog nedovoljno razvijenog imunološkog sistema.
Lečenje verminoznog mijelitisa kod pasa
Lečenje se fokusira na eliminaciju parazitske infekcije i kontrolisanje neuroloških simptoma i u tome se koriste antiparazitski i antiinflamatorni lekovi, uz davanje tečnosti i fizikalnu terapiju.
Česti pregledi kod veterinara su ključni za praćenje napretka lečenja psa i prilagođavanje plana lečenja po potrebi. Kad se pas oporavi, važna je prevencija radi izbegavanja eventualne buduće infekcije, pogotovo ako pas živi u regijama visokog rizika.
(Telegraf.rs)