Vreme čitanja: oko 2 min.
Sindrom teturavog ježa, uvek fatalno neurološko oboljenje kome se ne zna uzrok
Vreme čitanja: oko 2 min.
Slabost mišića, posrtanje, krivljenje glave, vrtoglavica, gubitak apetita, agresija, teško gutanje hrane i zadržavanje stolice i urina najčešći su znaci bolesti sa smrtnim ishodom koja pogađa jednog od deset ježeva
Ježevi su jedinstveni kućni ljubimci koji mogu da pate od raznih oboljenja, pa i neuroloških.
Specifičan zdravstveni problem koji pogađa ove male životinje je tzv. sidrom klimavog ježa (Wobbly Hedgehog Syndrome ili WHS).
Vlasnici evropskih i afričkih ježeva treba da budu upoznati sa ovom degenerativnom neurološkom bolešću koja se, između ostalog, manifestuje slabošću mišiča, otežanim kretanjem i paralizom. Ježevi mogu da žive i do dve godine nakon pojave simptoma, ali bolest na kraju biva fatalna.
Šta je sindrom "teturavog" ježa?
Ovaj sindrom, poznat i kao demijelinizirajuća paraliza je progresivna bolest koja pogađa otprilike jednog od deset ježeva i rezultira potpunom paralizom i uginućem zbog posledica koje ostavlja na mozgu. Klasifikovana je kao neurološka bolest i utiče na veliki i mali mozak, moždano stablo i kičmenu moždinu ježa.
Simptomi ovog oboljenja su: padanje, slabost mišića, poteškoće u hodanju, ljuljanje prilikom mirovanja, paraliza, napadi, krivljenje glave, vrtoglavica, gubitak težine, agresija, zadržavanje urina, intestinalni zastoj, poteškoće prilikom gutanja i uginuće. Oboljenje je nazvano po karakterističnom "klimanju" koje oboleli jež pokazuje čak i dok mirno stoji. Slabost mišića i niz drugih neuroloških znakova mogu se pojaviti kao rezultat promena u mozgu i kičmenoj moždini, ali postoje i drugi znaci oboljenja koje možete primetiti kod ježa ljubimca. On menja ponašanje, može da postane agresivan, gubi apetit, teško guta hranu i vodu, zadržava stolicu i urin i slabi. Paraliza je znak napredovanja bolesti, a uginuće je neizbežno.
Uzroci WHS sindroma kod ježa i dijagnoza
Nažalost, ne zna se šta uzrokuje sindrom teturanja kod ježa, ali se sumnja na: genetiku, ishranu, mijelopatiju centralnog nervnog sistema, oboljenje bubrega ili jetre, gojaznost.
Većina obolelih ježeva dobija dijagnozu na osnovu tipičnih simptoma. Ne postoji test koji bi posebno identifikovao ovu bolest. Kad jež ugine, može se obaviti biopsija moždanog tkiva, uz korišćenje posebnih analiza koje otkrivaju lezije izazivače ove bolesti.
Lečenje sindroma WHS i prognoza
Ovo neurološko oboljenje je neizlečivo, pa je dobra nega sve što se može ponuditi ježu. Pristup hrani i svežoj vodi i redovna higijena su od najveće važnosti za kvalitetan život ježa. Kada jež doživi jake degenerativne promene, preporučuje se humana eutanazija. Ježevi kojima se dijagnostikuje WHS obično žive manje od dve godine nakon ispoljavanja prvih znakova bolesti i obično su mlađi od dve godine kada se simptomi pojave.
Može li se sprečiti sindrom teturavog ježa
Ako jež pokazuje znake bolesti, ne treba ga koristiti za dalje razmnožavanje. Pošto je najverovatniji uzrok ove bolesti genetika, ježa sa WHS treba ukloniti iz uzgojnog plana kako biste sprečili prenošenje lošeg genetskog materijala na potomke.
(Telegraf.rs)
Pošaljite nam Vaše snimke, fotografije i priče na broj telefona +381 64 8939257 (WhatsApp / Viber / Telegram).
Video: Sedma specijalizovana izložba belgijskih ovčara u Beogradu
Ljubimci Telegraf zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.