Istraživači primorani da proučavaju izmet afričkog mravojeda, najneuhvatljivije životinje na našoj planeti

Foto: Shutterstock/Adamz9

Aardvark (Orycteropus afer), poznatiji kao afrički mravojed, ključni je deo ekosistema u podsaharskoj Africi. On je jedini živi predstavnik sisara koji je nekad naseljavao Evropu i Aziju i uživa u proždiranju termita, a neki ga smatraju "inženjerom ekosistema" i porede ga sa dabrom. On gradi velike tunele pod zemljom koji mogu da pruže utočište mnogim životinjama, a njegov izmet naučnicima može da pokaže koliko klimatske promene utiču na ovu neuhvatljivu vrstu.

U studiji objavljenoj 13. decembra u časopisu Diversity and Distribution, posle nekoliko meseci proučavanja uzoraka izmeta aardvarka, otkriveno je da aridifikacija - sušenje i zagrevanje prirodnog prebivališta aadvarka - izoluje ove životinje i primorava ih da žive usamljenički. Autori studije veruju da će aridifikacija uticati na dugoročni opstanak vrste.

"Svi su čuli za aardvarka koji je veoma bitan za ekologiju, ali se o njemu ne zna mnogo", izjavio je Klint Eps, koautor studije i biolog za divlje životinje sa Državnog univerziteta u Oregonu i dodao da su biolozi i zoolozi poželeli da prikupe što više dokaza o ovoj životinji kako bi pristupili njenom ozbiljnijem i detaljnijem proučavanju, prenosi Popsci.

Foto: Shutterstock/Shiv Pahal

Najbliži aardvarku - zlatna krtica, morska krava i slon

1:12

0:40

Aardvark je noćni sisar duge njuške kojom raskopava mravinjake i termitnjake i žive u južnim delovima Afrike. Aardvark se često poredi sa svinjom i i južnoameričkim mravojedom, ali nije u srodstvu sa njima: njegovi najbliži živi rođaci su zlatna krtica, morska krava i slon. Iako gotovo nepoznat, on je kategorisan kao vrsta koja najmanje zabrinjava u pogledu ugroženosti na IUCN Crvenoj listi, delimično zbog širokog spektra ekosistema u kojima može da živi. Međutim, malo se zna o njegovoj trenutnoj populaciji i svemu što radi, jer ga je zaista teško videti.

DNK aardvarka je ispitivan u prošlosti kako bi se saznalo bilo šta o njegovoj evoluciji, ali ovaj sisar nikad nije uziman iz divlje prirode da bi bio proučavan. Osim toga, istraživači kažu da je ovaj mravojed noćna životinja koju je teško uhvatiti, jer živi u udaljenim predelima.

Zanimljivo je da aardvark zakopava ono što ne uspe da svari - svoj izmet. Klint Eps je naučio kako da prepozna tragove aardvarka i na koji način da pronađe njegovu zakopanu fekalnu materiju. Eps je dve godine radio kao postdoktorski istraživač u Tanzaniji, pa se u Afriku vratio kako bi proverio može li da uoči znake kopanja aardvarka i da ih prati kroz žbunje kako bi pronašao "zakopano blago".

"Želeo sam da radim na nečemu što nije bilo dovoljno proučavano, na mestu gde bi sve što sam naučio verovatno predstavljalo nove informacije za naučnu zajednicu", rekao je Eps i dodao da mu je želja bila da radi u velikim prostranstvima, da se kreće peške, sam ili sa prijateljem ili čuvarima kada je neophodno, u zaštićenim područjima, uz minimalnu logističku podršku i male troškove.

Foto: Shutterstock/Kushan Nirmal 369

Razdaljina između aardvarka-rođaka i do 50 kilometara

U novoj studiji, istraživački tim je koristio genetske informacije iz uzoraka izmeta aardvarka kako bi se informisao o opsegu njihove teritorije. Ispitano je osam zaštićenih i četiri privatna područja u Južnoj Africi, dva zaštićena područja u državi Esvatini i jedna lokacija u Keniji. Prikupljena su 253 fekalna uzorka i analizirana 104 visokokvalitetna uzorka za genetske informacije koje su pokazale kuda su se aardvarci kretali.

Dobijene genetske informacije pokazuju da u Južnoj Africi postoje tri regionalne kolonije aardvarka koji je bio donekle izolovan u zapadnim, centralnim i istočnim regijama zemlje. Usamljene jedinke su otkrivene na različitim lokacijama, udaljenim do 7 kilometara. Njihova "domovina" možda je veća nego što je ranije utvrđeno, posebno u sušnijim oblastima gde hrana može biti oskudnija. Blisko srodni aardvarci su otkriveni na udaljenosti od skoro 45 km, a jedinke koje su živele na lokacijama udaljenim do 55 km bile su im genetski sličnije. Tim istraživača je otkrio da aardvarci odlaze u regije 50 km daleko od mesta gde su rođeni. Genetske razlike između jedinki bile su veće ako su predeli koji su ih razdvajali bili suvi i topliji, što navodi na zaključak da je njihovo kretanje bilo ograničeno.

"Naši početni nalazi pokazuju da će klimatske promene povećati rasparčavanje prirodnog prebivališta i ograničiti mešanje gena aardvarka, posebno tamo gde se očekuje smanjenje padavina i povećanje temperature vazduha", rekao je Eps. "S obzirom na to da se očekuje još veće otopljavanje u najjužnijim delovima Afrike, u većini scenarija klimatskih promena potreba za daljim istraživanjem ove dragocene životinje više je nego neophodna".

Istraživački tim planira da izvrši genomsku analizu na novim uzorcima prikupljenog otpada aardvarka i sprovede terenski rad na mnogo širem području koje ova životinja naseljava.

(Telegraf.rs)

Pošaljite nam Vaše snimke, fotografije i priče na broj telefona +381 64 8939257 (WhatsApp / Viber / Telegram).

Ljubimci Telegraf zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.